ASAL USUL BATU HIU (VERSI FABEL)

DONGENG BASA SUNDA

ASAL USUL BATU HIU (VERSI FABEL) 

Ku PRADIKHA BESTARI

Kacaritakeun baheula dijero laut pakidulan, aya karajaan laut. Nu ngawasana nya eta hiji Ratu anu geulis. Unggal poe, Sang Ratu ngurilingan nalitian hiji hiji mahluk laut anu jadi rakyatna.

Hiji waktu, Sang Ratu kacapean dina lalampahanna. Hiji Hiu leutik warna hawuk nempoen manehna. Hiu eta nawarkeun diri sangkan Sang Ratu naek kana tonggongna jeung rek nganteur Ratu kamana wae Ratu hoyong. Ratu ahirna naek ka tonggong si Hiu. Bari kesit, si Hiu mawa Ratu muteran laut. Ratu kacida pisan reueusna ku si Hiu anu kesit. Si Hiu bisa ngabawa manehna ka sela-sela karang anu sempit. Ti harita, Ratu ngajadikeun si Hiu eta jadi tumpakan manehna, kacida atohna si Hiu eta.

Ratu masihan si Hiu makuta mutiara anu gurilap jeung jalinan ganggang laut hejo kanggo tali kendalina. Diluhur tonggong si Hiu, dipasang sadel tina kerang lapis lukut empuk. Unggal poe oge si Hiu sok disikat jeung diberesihan ku prajurit Sang Ratu.

Si Hiu jadi ngarasa dirina jadi mahluk penting di karajaan. Beuki dieu, sipatna robah jadi pikasebeleun. Si Hiu nitah lauk-lauk laleutik ngaberesihkeun goa-na unggal poe. Si Hiu maksa kerang-kerang ngaluarkeun mutiara-mutiara anu gurilap pikeun ngahias goa-na. Si Hiu oge geus henteu neangan dahareun sorangan. Si Hiu nitah hiu-hiu sejenna pikeun neangan lauk jeung dianteurkeun ka goa manehna. Babaturanana si Hiu kabeh jadi jengkel jeung keuheul ka si Hiu.

Beuki dieu, si Hiu jadi beuki gendut jeung lelet. Manehna mulai hese ngojay di antara kerang. Malah pernah manehna telat nyingkir ti gorombolan lauk. Sirah Sang Ratu jadi tikait kana karang. Ratu kacida pisan jengkelna.

Bari repeh, Ratu tuluy indit ka goa si Hiu. Ari pek teh Sang Ratu ningali si Hiu males-malesan bari dilayanan ku babaturanana. Ratu kacida pisan ambekna,

“Hiu! Pantes ayeuna mah maneh teh jadi lelet teu gesit deui.  Babaturan maneh sibuk ngalayanan maneh, ari maneh ngeunah kalah sasarean! Hiji poe, maneh bisa robah jadi batu karang!”

“Ampun Sang Ratu, ampun!” tembal si Hiu bari ceurik.

            Harita, pasukan piceunan ti Karajaan Mataram, datang di basisir. Maranehna keur lapar pisan. Sababaraha prajurit diutus pikeun neangan hakaneun. Beja eta geus nepi ka Kerajaan Laut Sang Ratu. Lauk-lauk langsung nyalametkeun Sang Ratu sangkan jauh ti jaring-jaring anu disebar ku manusa. Kabeh iwal si Hiu anu lelet. Si Hiu ahirna katangkep. Untungna, pamingpin pasukan Mataram embungeun ngadahar hiu. Manehna marentahkeun anak buahna pikeun ngalepaskeun deui eta Hiu ka laut.

            Pas awak si Hiu nyabak cai laut deui, kaanehan datang! Waktu eta keneh, awak Hiu robah jadi batu karang. Persis pisan kutukan Sang Ratu. Peutingna, Sang Ratu ngadatangan karang si Hiu. Sang Ratu hanjakal enggeus ngutuk si Hiu. Emang Hiu salah, tapi manehna teu pantes meunang kutukan atawa hukuman sabeurat kitu. Sang Ratu jangji, yen hiji poe si Hiu bisa balik deui jadi Hiu. Nya eta pas ombak tos ngakikis batu karang anu bentukna Hiu eta.

(Dicutat tina Majalah Bobo Edisi 41 Taun XXXIX kaca 10-11 sareng parobihan)